Efsunsuz
Ah benim çıkmaz sokagım,
yitik kapım....destursuzum.... yüreģimin dokunulmamış ütopyasında taammüden ayak izi bırakanım.... Ve yine, Düşleri dökülmüş,çırılçıplak bir gecede, dekoltesi kırışık takatini yitirmiş, ihtiyar bir hayalin peşindeyim... Sen ki, iki kelamının önünde tazecik dizelerimi kurban verdiğim... Ve yine sen ki, Bildiğim herseyi unutturup beni lâl bırakanım Şimdi iki avucumun ortasına tutunmuş, Efsunun kaybetmiş uzunca bir masal gibisin... Sonunda tahmin etsemde, zinhar okuyup bitirmeye cüret edemediğim |