Meleğim
Günün kapıları açılır
dilin kapıları gibi,bilinmeyene. Gözlerini geç açtın. Saniyenin bir anı için Yanındaydım hala uykuda. Gün yaratmıştı seni fakat henüz onaylamamıştın gün tarafından yaratılmayı. Yanımdaydın ve gördüm seni, kar gibi, görünüşler arasında uyuyan. Gözlerini açtığında yürüyeceğiz, bir kez daha, saatler ve yarattığı şeyler arasında. Görünüşler arasında yürüyeceğiz zamana ve birleştirdiklerine tanık olacağız. Belki günün kapılarını açacağız. Ve sonra bilinmeyene gireceğiz. |