1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1688
Okunma
Bu gün gönül bahçeme uğradım
Yıllardır birikmiş kırılan kuru dalları yaktım.
Çiçeklerin diplerinde sararmış yaprakları temizledim
Kanayan yararın kabı gibi kap tutmuş toprağı kazdım.
Kuşların sesi, çiçeklerin o naif kokuları.
Öyle bir rahatlık ferahlı geldi ki gönül bahçeme.
Bıraktım artık seni düşünmeyi, seni aramayı,
Bıraktım dilimde ki o isyan kelimeleri
Kalemimde bıraktı yazmıyor artık ismini.
Sen gidince anladım,yokluğun güzelmiş.
Fark edememişim çiçekleri, kuşları,denizleri, mavi gök yüzünü.
Sen gidince anladım kendimin önemini.
Artık ben de varım güzel olan bahçemde .
Orda, şurda, gerçekte, düşte her şeyde ben de varım.
İyi ki geldin evine, kaybolan bende ki Ben
5.0
100% (1)
Cevap Yaz