BİR MEZAR KAZILIR
Ah! neden durmaz ki akan gözyaşı
Yanaktan aşağı birden süzülür Damlayıp delince kaskatı taşı Birer kurşun olur gönle dizilir. Neden... Neden yürek kaynayıp çoşar Kaynadıkça sanki sel olup taşar? İnsan bu, kederle de doğup yaşar Derviş misali bir posta büzülür. Omzumda bir yük ki dağlardan ağır Kulağımda kurşun onun’çin sağır Dilinden anlamam bağır ha bağır! Gönlümde hudutlar sessiz çizilir. Sırrına ermedim sır bana gizli Cümleler kaymasın satırlar buzlu Saadet yosması olsa da nazlı Yine de uzaktan hüzün sezilir. Toprağın kokusu sarmışsa teni Birgün çağırırlar yorgun bedeni Noktadan da küçük boyuyla eni Kimedir kısmet bir mezar kazılır. nuri baş |