KALMAZ
KALMAZ
Saçlara ak düşer, sıhhat kaybolur. Sarıp sakladığın sırrın kaybolur. Dün canın olanlar yarın el olur. Sırrını söylersen sana da kalmaz. Ard’niyetler bir gün gelir bozulur. Bu dünyanın malı kalbi doyurmaz. İnsan yaşadıkça sırrı çözülür. Kötü niyet biter kimseye kalmaz. Dertlerimi kör imlekle bağlarlar. İhanetle yüreğimi dağlarlar. Birgün gelir içerinden ağlarlar. Gözleri yaş dolar onlara kalmaz. Yanar ciğerlerin köze cevrilir. Elli derdin, doksan yüze çevrilir. İlk baharın yazın, güze çevrilir. Bağların çöl olur, sana da kalmaz. Neden böyle doğruları üzerler. Hep böyle söylemiş ehli nazarlar. Birgün kabristanda mezar kazarlar. Bir taştan başkası kimseye kalmaz. 25-12-15. Erol Köktaş |