YLLARIMYILLARIM Ah, kıymetini bilmediğim yıllarım! Seni hoyratça acımadan harcadım. Üstelik sen kayıp giderken yıllarım, Hiç düşünmeden gidişini kutladım! Üzülme be çöpe attığım yıllarım, Yakında sende beni çöpe atarsın! Geçen yıl yenisin diye seni kaptım. Bu yıl çok eskidin diye çöpe attım. Yılları parça parça bedava sattım. Ne ticaret bilmezmişim ben ne yaptım? Üzülme be çöpe attığım yıllarım, Yakında sende beni çöpe atarsın! Kırıp döküp atmışım bir bir dalları. Yere dökmüşüm kovandaki balları. Hiç gitmemişim, gidilecek yolları. Tükenmez sanmışım, tükenen yılları! Üzülme be çöpe attığım yıllarım, Yakında sende beni çöpe atarsın! Zaman ömrümü çok hızlıca sarınca, Gerçeği gördüm yol sonuna varınca. Ben ağustosböceği, zaman karınca, Boşa geçmiş değerli ömrüm yıllarca! Üzülme be çöpe attığım yıllarım, Yakında sende beni çöpe atarsın! Yükselim hesap sorar oldu nefsinden Yıllar, yıllar değilmiş; benmişim biten Giden gitmiş artık ne gelir ki elden Ey yıllar, kıymetini bilmediysem ben? Üzülme be çöpe attığım yıllarım, Yakında sende beni çöpe atarsın! 01.01.2016 Mustafa YÜKSEL |
Şiirin iyisi kötüsü olmaz.
Yazanın gönlüne sağlık.
............................ Saygı ve Selamlar...