ZORMUŞ MEĞER
dünya telaşıyla hayatla yarıştım
dün çocuktum bugün çocuğa karıştım ne özürler diledim nede barıştım bu hayatta yaşamak zorumuş meğer ne piçe bey dedim nede haram yedim zorlu maçlarda yenilip pes demedim her zaman kırıldım amma eğilmedim bu hayatta yaşamak zorumuş meğer küçükosmanoğlu’yum uzundur adım günler geçtikçe yükseliyor feryadım işte bu yüzden kalmadı artık tadım bu hayatta yaşamak zorumuş meğer |