Dost
Yıktım can evimin duvarlarını açtım aleme
Anladım ki; ten kafesi içinde gönül virane Geceler boyu çapalayıp güller ektim bahçeme Demet demet derleyin de, dallarını kırmayın dost Gök gürledi, yağmurlar yağdı rahmet indi serime Akan sular birikti göle döndü sırra erince Can bulsun içen diye dua ettim başım secdede Kadeh kadeh içinde, suyuma çamur atmayın dost Dağdan inen çığ olup da sessizlik dile gelince Kalemin ucu sayfaya dokunup harfe dönünce Gözlerimin nurunu kattım yazdım, ömrüm yettikçe Hece hece söyleyin de, söze yalan katmayın dost Ahmet im sende bir şey yok, ne varsa O’nun elinden Gördük de rüyamızı gider olduk dünya serinden Bir garip faniydi deyin, çok çekti derdi dilinden Tane tane duanızdan, beni mahrum etmeyin dost İzmir - 2013 |