Hep sen olurdun...
Açıp yüreğimi girsen içime
Dolup dolup taşan bir sen bulurdun. Sarsan sol yanımı aksan döşüme Gönlümden çağlayan hep sen olurdun. Yaprak olup düşsen kuru dalımdan Yaralasan beni şu sol yanımdan Can olurum sana öbür yarımdan. Gönlümde açan gül hep sen olurdun. Hançer olup batsan döksen kanımı . Ateş olup yaksan her bir yanımı. Seninle yaşanan geçmiş anımı. Tekrar baştan yazan hep sen olurdun. Fırtınalar kopsa boranda kalsam Tutunacak dalım bir tek sen olsan Okyanuslar gibi içime dolsan. Aldığım her nefes hep sen olurdun. Erdinç Sert |