NASIL!.. KİMİ SARSINLAR ?
Can evimde yangın var, hasret tüter bacası
Ömrümün son deminde, ben aşkı sende buldum Ben sana yanar oldum, içim sardı sancısı Hasret kuyularında, düşüp düşüp kayboldum... Varsa yoksa sen varsın,aldığım her nefeste Kaderimiz böylemiş,buymuş alın yazısı Mahkum sana yüreğim, sanki tutsak kafeste Dindiremez hiç kimse,senden başka sızısı... Soldu hazan güllerim, bak bülbüller figanda Yürek yangınlarımda, ateşlere dayandım Dün gece seni gördüm,bir kez daha rüyamda Sen yoksun ah! yanımda,sustum ağladım yandım... Artık mevsimler öksüz,baharlar küsmüş bana Can evim hep matemde,yaramı tuz’a bandım Yüreğim yandı durdu,sana çarptı hep sana Koştum aşkın yolunda, uçuruma dayandım... Sahiller ıssız şimdi, o gülen gözler soldu Esmiyor meltemleri, kokmuyor ah! yosunlar Yakamozlar yok artık, yüreğim hüzün doldu Kırılmış kanatlarım, nasıl kimi sarsınlar... Erdinç SERT |