İSTEMEMTuzak kurmuş gibi kendi serinde Her şeyi bıraktım yerli yerinde Sızlayıp duruyor yaram derinde Çareyi başkası bulsun istemem Ecel bir gün gelir olmazmış tehir Yediğim içtiğim sanki bir zehir Beni avutmuyor artık bu şehir Onsuz bir hayatım olsun istemem Zorluklar üst üste geldi yığıldı Var olan umutlar bir bir dağıldı İdam sehpasında sanki boğuldu Güllerim açmadan solsun istemem Dertlerimden bıktım bulayım şifa Kader bana gülsün artık son defa Yetmez mi çektiğim tonlarca cefa Vade tez zamanda dolsun istemem Acıyarak kimse bana bakmasın Sevenler ardımdan ağıt yakmasın Göz yaşları pınar olup akmasın Saçını başını yolsun istemem Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öğretmen - Giresun 25 Aralık 2015 |