MEÇHULLERDESİN ARTIKBir yanım eksik gözlerim ıslak Biliyorum en zayıf yanımdır ağlamak Bitti demek kolay olanıydı Sen bunu seçtin ve gittin Oysa Senin için az gözyaşımı döktüm Kurulan tuzakları bir bir aştım Sen ki tatmadığım duyguları tattıran Katran karası gecelerimi aydınlatandın Şimdi yoksun yanımda Kurudu dudaklarım çıkmaz sesim Sana koşmak isterim kesilir nefesim Dizlerim taşımaz yorgun bedenimi Bir damla suya hasret bırakan Yağmur olup gözlerimden yere düşensin İsyan etti rüzgar halime Umutlarımı götürdü bilinmez meçhule Hasretin bir çığ gibi büyüdü içimde Özlemin doldu sensiz gecelerime Bitti demek bu kadar mı kolaydı Birde arkamdan beddua etmişsin Sana yakışanı yapmışsın şaşırmadım Merdivenleri çıkıyorum ağır ağır Ölüme giden yolda Yalnız geldim yalnız gidiyorum Arkamdan sahte gözyaşları dökme Sen de ölümü iste ama Öleme emi Kıvran yatağında yorganları yenile Artık herşey anlamsız Gözlerime çekildi perde Farketmiyor varlığın ve yokluğun Sonbaharla da ayırdım yollarımı hüzne yer yok artık yüreğimde Seni hatırlatan şarkılar da acıtmıyor canımı Cümlelerde vürgüller unutuldu Son nokta konuldu ... Refik 25 . 12 . 2015 İstanbul |
Daha diyor daha yazmalıyım...
Nedense böyle geliyor bazen kalemden esenler
Kutluyorum nicelerine