Bir Adam Tanıdım
Uzaktan uzaga bir adam tanıdım
Gizliden gizliye için için ağlayan. Oysa herkes onu mutlu sanıyordu Kim bilebilirdi ki Adamın içi kan ağlıyordu İşte ben öyle bir adam tanıdım. Gözleri gülerken içi kan ağlayan Gamzlerimi gözlerine diktim ve Onun gözlerine baktım, Çünkü gözler yalan söylemez O adam yüreğinde ki yaraları Yüreğine gizlediği acıları Yansıtmamaya çalıyor, Mutluymuş gibi davranıyordu. Halbu ki biz onula konuşurken Gözleri dalar giderdi uzaklara. Gözler yalan söylemez.. Sanki çok uzaklardan gelmesini beklediği Sevdiğini bekler gibi bakardı Bir adam tanıdım hiç mutlu olmamış Her şeyden uzak kalmış Sevgileri,ümitleri,düşleri bile yarım kalmış İşte ben öyle bir adam tanıdım Gülerken içi kan ağlıyordu Hayat sanki ona bir tuzak kurmuştu Böyle bir adam tanıdım O da benim gibi sevgiden mahrum kalmış İnsan acısı insanın içini yakar ve kavurur Gözlerinden nemli,nemli yaşlar akar ve içi yanar Ve mutluluğu arar hep yollara bakar Ben böyle bir adam sevdim Yüzü gülerken içi kan ağlasa da Yüklenip Dünyanın gamını,derdini omuzlarına Tek başına tüm dertleri o çekiyor O da benim gibi Hayatın sillesini çok ağır yemiş Tüm bu acılara rağmen yinede Kalbine sevgi çiçekleri ekmiş, Yüreğinde ki o sevgi çiçekleri Birer birer koparılsa da Yüzünden gözlerinden gülümsemeyi atmamış. İşte ben öyle bir adam sevdim Sen ağlama adamım Bu Asi kız senin için gizliden gizliye ağlar Çünkü seni çok sevdim Sen ağladıkça Asi kızın yüreği de hep ağlar Senin üzülmeni hiç istemiyorum Ben Asi kız Gizliden gizliye ağlayan O adamı çok sevdim müzeyyen yavuz |
gelişiyle devrim gidişiyle darbe yaparlar
bizede bol bol anı ve kırık dökük şiirler bırakırlar yüreğin var olsun harika bir yaşanmışlık tı