Muhabbet Bağının GülleriYüreğimle severim haz alırım güzelden Şair diyorlar bana ta ervah-ı ezelden Ne Veysel’im ne Yunus şiir olsam da dilde Gam mı yüklü sırtımda ne anlarım gazelden Kavgada yiğit miyim Köroğlu’nun yoldaşı Pir Sultan abdal gibi olamam ki bektaşi Mecnun gibi kalmadım ne susuz ne de çölde Hüsrev ü şirin ile delmedim dağı taşı Varsam da enginlere görüp lal ü güheri Medrese görmedim ki olayım bir Gevheri Koşma türkü yazardım göz yaşı olup selde Dökebilseydim eğer içimde ki cevheri Hicve alışamadım yazmak etsede icap Aşık Seyrani gibi yazar mıyım ki acep İki çift söz edemem ağzıma çalıp balda Memleket hallerini görüp duysam da hicap Dünyalık nimetleri büyütmem asla gözde İmanlı inançlıyım tasavvuf da var özde Mevlana dergahını bilsem de hangi ilde Kaç kere tövbe ettim olmadı kaldı sözde Karacaoğlan gibi semai yazamadım Dadaloğlu tadında dağları gezemedim Ferman padişahınsa kim kaldı başka elde Ne köylü ne kentliyim tekkede tozamadım Bir gün çalmak hayaldi saz aldım elim kırdım Türkü söylesem dedim olmadı dilim kırdım Muhabbet bağındaysam şu yolum hangi yolda Bari oynasam dedim oynadım belim kırdım 24 Aralık 2015 Saat 22.50 Batıkent/Ankara Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |