Papatyalardan Taç Mahal Yaptığım
................Sultan
Dediler ! Sen Sultanı ; Sultan Özateş nasıl bilirsin ! Dedim ! O papatyalardan taç mahal yaptığımdır O arka sıra dökülen yapraklarından say bir adımlıdır Ha birde aşk-ı kaleminden beklenen vuslata söz birlidir O bir aş ! o bir eş ! o bir anne O ! o ! o ! sevgisinden gilli Sevisinden pak dilli bir öğretmendir O yüreği şiir dolu emeğin kutsallığından bakan Atanın ecdadına duyduğu sadakat yeminidir Kırk yıllı aşkın bir dost gibi ; Tanıdığım sevdiğimdir Sanata sanatçıya ; Değerinden değer verendir İçi dolu su dünyasında Gerçekliğin kipinden bakan Şair ve yazarı emek adına Sahiplenmeyi bilendir Görmüş hissetmişse ; Çirkeflik içinde hamukluk Kalbi tanımaz bilmez ! Sevgisizlikten yana bir hamıklık Doğru sözlü mert dir ! Ha bir de aslısına salınır Asil aslısı asil asil aslısıdır Bendinden çok (b ) endinedir Rızası Rahmanlı kendine koşmaları Sevdadandır tüm dertleri Dermanından dualı Şafisinden şifalı aminlerin Hu hulara karışan kabulü Başarısından bedelli Çıkarı yok koşmasından belli Ha Bir de güller açtırsın Bakın hele bir sarayından şahlı Tek başına ! Bir ömre bedel duruşlarda Kara kıtanın kara yüzlü Beyaz düşler sokağı hayalinde milletinin gururu Ay yıldızlı sarı çapaklı hülyası Tek bayrak altında kültür sevdasında Hey hat ki hey hat ! Toprağımızdan çıkmaz çorak Uzleti çamur içinde küf tutmaz maya Hey hat ki hey hat ! Balçıkla sıvanmayan Zaptından çok zaptına yakın Öz_ateşli bir sevda Hey hat ki hey hat ! Çankırının bozkır eteklerinden doğma Anadolu kilimi dokur bir Sultan Mürekkebinden aşka batık kalemi Kırmızılarından halhallı bir Sultan Aşkı vuslat saltanatı ile Hem yazdırır hem okutur bir Sultan Yoksa can gülüm ! Bu Sultan sen ben biz olandan Papatlar dan taç mahal yaptığım Yapraklarından dökülen İnci mercan danesi (B) izlerimiz olmasın .... .. şair -yazar Sultan Özateş’ hanımefendiye ithafen Gülay Göktürk |