Bütün şiirleri sana mı yazdım sanıyorsun
Geceleri
Kıyamet bir yalnızlığın çemberinden geçerken
Gözlerimde duran ayrılıkları
Cümlelerin her harfini satır aralıklarına sığdırmışım
Bazen varoş bir çocuğun sesi olmuşum
Gecekonduların arasından cılız cüssesiyle
Büyüdüğüme isyan etmişim dilimin döndüğünce
Gezdiğim sokakların tozu toprağını
Gençliğim’de
Henüz bıyığı bile terlememiş yüzüme sürmüşüm
Merhametsiz her sevgiyi
Gözü kara Aşk sanmışım
Henüz Aşk’ı bile tanımadan
Daha yaralarım kapanmadan
Acıyan her yanımda, kağıda kaleme sarılmışım


Bütün şiirleri sana mı yazdım sanıyorsun
Sen alt tarafı bir beni sevdin
Kaçın’cı ayrılıktın sende kimbilir
Ne çok gelip geçen oldu şu kalbimden bir bilsen
Aynalara her baktığım da
Islak vedaların izi yansıyordu gözlerimden
Kimi’nin efkarı vardı içimde
Kimi’nin yemyeşil gözleri, yalancı bir baharın dermanı gibi
And olsun’ki , nam olsun’ki, nem olsun’ki
Ben sadece yalansız sevmiştim
Şimdi gözlerimde mazlum yetim bir çocuğun
Dilinden düşmeyen şarkılar gibi
Böylesine tarumar şiirler yazıyorum işte gecelerin yurdundan
Kederimden kuduran anılar
Cümlelerin kıyılarına vuruyor
Dil susuyor yürek yazdık’ça yazıyor işte
Ben yazıyorsam, sen sakın üstüne alınma


Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz