Gülmeyen Yanım
Bir feryat yükselir de duyamazssın senini
Gönül denen namerdin hiç gülmeyen yanısın Nasıl sevmiş bilmem ki cehennem gibi seni Şu zavallı yüreğim nerden bilip tanısın Bir günlük ömrü olan kelebekler de uçtu Ben eskiden bilmezdim sevda denen bu puştu Yaralı yüreğime derinden bir offfff düştü Ne söylesem kar etmez varsın içim kanasın Kağıda dökülürken damla damla yüreğim İstersen hiç dokunma düştü gönül direğim Bin canım varsa eğer binini de vereyim Bil ki sol tarafımın kan damlayan yanısın Kaşlara hep yazarmış ol Rahmanım besmele Sen önce bir kendini kendini tanı hele Duygularım seninle dolaşamaz el ele Benim için çok acı çok zalim bir anısın Hasreti öğrendim de koyamadım adını Bir şarkı düştü işte dinle kul feryadını Ne çıkar bu dünyada almazsam muradımı Sen benim değil gayrı gör kimlerin canısın Kul Garib’im bir deli bir garip şairim ben Kol kırılır elbette içinde kalırmış yen Sen değilmiydin hani ölüme varım diyen Zifiri günlerimin sanma kızıl tanısın Emine Çerçi |