Aşkla yandık hasretle tutuştuk
Aşkla yandık hasretle tutuştuk
Gönül durağında sabır bulduk Hasret bizde hiç uyumadı Severken hep bekler olduk Ne depremler yaşadık acılarla birbirimize sarılmıştık umutlarla yangınlar alemini terk edercesine gül bahçesine göz dikmiştik adeta Aşkla yandık hasretle tutuştuk kor alevini seher yelinde savurduk ağlarken gülmenin resmini çizip bir hatırayla durmadan avunduk Özlemimiz bizi meçhule vurdu gözyaşları akarken sel oldu bir kıyamet mahşerle sustu bu özlemimiz dinmedi gitti Aşkla yandık hasretle tutuştuk Özlem bizden hiç gitmedi Duygu fırtınası aşkla savruldu Gönül sevdadan hiç geçmedi Gözlerimiz hiç uyku tutturamadı Hep bir hasret vardı ufuklarda Ve doğan şafaklarda bir sevda Gül seyrinde güle hasret kaldık |