Bir masalın içindeydi çocuk.
Gülerdi masum bakışları,koşarken yarınlara.
Kardelenler gibi beyazdı düşleri
Bazen bir uçurtmanın kuyruğuna tutunup,,
Mavi bir gökyüzü olurdu gözleri.
Bazen de,en güzel mutluluğu çizerdi dünyasına.
Küçük sevinçleriyle.
İşte o masalın içinde böyle yaşarken çocuk..

Oysa; masallar güzel biter diyordu.
Yanıldı çocuk.
Çalındı gülüşleri
Oturdu göz kapaklarına,kanlı gözyaşları,
Gözlerin de kocaman bir korkuyla,
Ağladı çocuk.
Büyüdü hüzünleri acıların kucağında
Ya savaşlar ortasında,kan revan içinde vuruldu düşleri.
Yaralı bir kuş gibi savunmasız.
Yada,denizler kucakladı yarınlarını,
Öptü minik bedenlerini.
İşte o zaman bir masalın içinden,
Cennete düştü çocuk..

Bırakın onları yaşasın masallar içinde.
Bırakın onların olsun bütün maviler.
Hep gülsün gözleri,gülsün masum bakışlar.
Değmesin hiç bir acı minik yüreklerine.
Bırakın,bırakın hep mutlu çok mutlu
Büyüsün çocuklar...

GÜLSEREN MORKAN
12/21/2015