Kitapsız şair’im ben
Hangi pencereden baktığımı sormayın
Sizin gözleriniz bende onun içindir ki,
Çok fazla kafa yormayın.
Ben düşünüyorum zaten
Sizin gözlerinizle usunuzla bakıyorum
Sizin düşüncenizde aynı pencereden kuşlara yem atıyorum
Kör ve sakar olduğunuzu hiç düşünemedim
Özür dilerim.

Şiir yazıyorum
Ölümden sonra bırakacağım deftere
Küçük kuşları seviyorum türü serçe
Akbabaları sevmesem de
Aşkı da seviyorum kadını da
Arasında bağ olduğunu bilmesem de
Çıkmaz sokak serserisi gibi
Dalıyorum miyop gözlü gecelere


Arada soruyor eş dost arkadaş
Nerde kitab’ın
Babür kraliçesinde
Ne yiyip, içiyorsun
Ne yemeyip ne içmiyorum
Hayat leblebiyse
Kıyak geçmek bana düşer

Kalemi yaldızlı tarafından tutuyorum
Fosforundan yıldızlar tanısın diye
Eh !
Şair olmakta, olmamakta tartının horozundan sorulur…