Yoksul Kalan Sevdam
Beni yüreğinin buluştuğu yere çağır
Biliyormusun, sensizlik gözlerimin yağmurunda ağır Zamanın ritmi kuruyarak senin izinde sağır Rüyalarımın penceresinde gürleyerek bağır Hani sözlerin sözlerime yaslanınca Ufukların portresi fırçamızda saklanınca Hani gözlerin gözlerimde yaşlanınca Yüreğimize döşenen sevda taşları Günlerin altın suyuna atılırdı Düşlerin tebessümü ellerimize katılırdı Şimdi ise yoksun Yoksul kalan sevdam Senin karanlık izlerine eğilerek Gözlerin ve sözlerin kalemime saplandı Neredesin Saatlerimin akrebinde kan kusturan Yüreğimin odasında, Anıların sandık başında benliğimi susturan Derdimin çile silahında Sitemlerin kurşunlarını yıldızlara vurduran... Özkan Karaca |