1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1325
Okunma
CENNET DE SENDE CEHENNEM DE
Hem cennetim oldun
Cehennemim hem de
Kurumuşken gönlümdeki bahçem
Utanırken toprak topraklığından
alabildiğince kısırken
Bir gül tomurcuğu gülümsedi
Tarumar olmuş bahçemde
Toprak güldü ben güldüm
Dünyalarım döndü.
Seninle sıratları geçtim
Yüreğim sevgi dolu
Ruhum asude
İçtim suyumu kevserden
Ve ben sonsuzluğu düşlerken sevginle
Durup dururken sebebini bile bilmeden
Dipsiz kuyularda kor ateşlerde
bırakıp gittin beni
Hiç hesapta yokken.
Öyle mutluydum ki
Yaprak idim dalında
Esirgedin can suyumu
Kuruttun baharımda.
Davut Tunçbilek/Elmadağ
5.0
100% (3)
Cevap Yaz