SEVMELER

Buğday taneleri dolup olgunlaştığında,
Kırlanğıçlar çoğaldıkca çoğalırdı,
Başı yazmalı kızlar kavun toplar
Üzüm bağları da dolup taşardı
Bizim oranın toprağında.

Harman yerinde çığrışırdı kadınlar.
Yorgun öküzler döven çeker,
Eğer rüzgarın da gönlü olursa,
Tek tek ayrılırdı saplarından taneler.

Kıpkırmızı, kendiliğinden ortadan ayrılmış
Karpuzun kokusu havayı sarar,
Saman tozuyla karışmış,
Avuç avuç karpuz yerdi çocuklar.

Bağ bozumları da bir başka olurdu;
Sepet sepet, sele sele üzümler,
Çiğnenir de çinenir...
Önce şıradan sonra da pekmezden,
Arılarla içilirdi.

Esas iş tütündü.
Tütün namustu, herşeydi...
Onun parasıyla okudu,
Adam olan adamlar.

İşler azalınca durur muydu gençler!
Dağda ovada uçurtma uçurur,
Kozak oynarlardı bayramlarda;
Eğlenirlerdi sabahdan akşama...

Bir de yağmur geliverdi mi!
Telaşa bak!
Yağdı mı şiddetli yağardı.
Suyla dolardı sokaklar.
Sular birleşince akarsu gibi olurdu çaylar.
Ne güzel gelirdi uzaktan seslenmeler:
"Çay geldi, çay geldi"

İnsanı bir hoş ederdi
Bizim Nikfer’deki
Sevmeler...

13.11.2015

MCİO (M. SEMERCİO)