GÖNLÜME GÜN DOĞMUYOR
Hicranla tükendi sensiz geceler
Geçmek bilmiyor ki özleminle seneler Yerini tutmuyor inan kimseler Neden benimde gönlüme gün doğmuyor Aldığın çiçekler boynunu büktü Hazan bahçesinde yapraklar döktü Kalbime hasretin acısı çöktü Neden benimde gönlüme gün doğmuyor Yağmur düşerken kara toprakta Damlalar sararmış hazin yaprakta Aşka susuz bir dudakta Neden benimde gönlüme gün doğmuyor Bu kaçıncı bahar bak sensiz geçti Gönül bahçemde hazana erdi Acılar korlaştı gönlümü deldi Neden benimde gönlüme gün doğmuyor Aradım umutsuz kara gecelerde Çözülmek bilmeyen bilmecelerde Dilimde ismin bak hecelerde Neden benimde gönlüme gün doğmuyor Hasretin yüreği yangınlarında Akşam yine erken çöktü yalnızlığıma Gözyaşlarım kurudu akmaz yanaklarıma Neden benimde gönlüme gün doğmuyor Yağmurlar sel olsa söndürmez ateşi Ayrılık kapıda sarmış bedeni Vurdukça vurur yaralar can haneni Neden benimde gönlüme gün doğmuyor SERAP EVREN |
Güzel bir şiir
Yüreğinin sesi daim olsun