Mehmet (Mehmetçiklerimize Minnetle)
Kahraman askersin duyur şanını
Bayrağın rengine katıp kanını Eyledin vatana feda canını On sekiz on dokuz yaşında Mehmet Belki yürüyordun belki süründün Dört yön altı cihet nura büründün Annene her defa tatlı göründün Her dem hayalinde düşünde Mehmet Dev sığmaz tabuta ona cihan dar Tertibi şehidi al bayrağa sar Her haline sinmiş gurur ve vakar Tebessümün ve gözyaşında Mehmet Anan sunmuş kurban vatana seni Kamuflaj kıyafet kaput kefeni Al kana bulanan o beyaz teni Al bayraklar sarmış na’şında Mehmet Şüheda membaı millet yasından Namerdi ayırıp halkın hasından Onursuz suratın tam ortasından Mavzerinle geçtin işinde Mehmet Bunlar kanı bozuk satılmış köpek Aşınmaz dudağı öptükçe etek Son nefesten önce attığın kötek Patlamış katilin döşünde Mehmet Gündüzden habersiz bilmez geceyi Düşman uyumuyor sarmış bacayı Yaratana sığın çek tabancayı Evliya enbiya peşinde Mehmet Bu şahadet sana haktan hediye Bilir Ozan Hadim sen göçtün niye? Yarın şefaatçi olasın diye Fatiha okuyor başında Mehmet |