Anka..
öznesini yitirmiş bir cümleyim şimdilerde
İçimde birikmiş nice söz var dillendiremediğim , bir yıkıntı sonrası sesizliğe büründü evim bir afet , bir tufan bir sen... anka’ mıydım ki ben her seferinde küllerinden yeniden doğan acısına rağmen canını yeniden canlandıran küskünlükleri, kırgınlıkları ,kızgınlıkları bir tarafa koy bir boşluk ki içimde yanan işte bunun tarifi yok .... 10.12.15 dery@ |