Beni dokuz ay karnında taşıdın yorulmadan
Dünyaya geldim ilk senin kokunu duydum
Ve yine senin sesini işittim ilk defa kulağımda
Melek misali bir insansın benim güzel annem



Emekleyene kadar uyumadın gece gündüz demedin
Gece uyandım ağladım acıktım beni yine gözettin sen
Düşe kalka başladım yürümeye hep yanımda olan sen
Melek misali bir insansın benim güzel annem



Okulçağım geldi verdin bana güzel öğütler
Okula giderken dikkatli ol arkadaşlarınla iyi ol
Usanmadan yılmadan gece gündüz demeden
Melek misali bir insansın benim güzel annem



İlköğretimi bitirdim bu defa geldi lise çağım
Ben büyüdüm dedim sen gözettin daima beni
Büyüsemde kanımca gözünde yine ben aynıyım
Melek misali bir insansın benim güzel annem



Lise bitti bu defada üniversiteye başladım
Gittim okumaya başka bir uzak memlekete
Yine içinde bir sıkıntı yavrumun sıhhati nasıl
Melek misali bir insansın benim güzel annem



Üniversiteyi bitirdim annemin güzel sözleri ile
Nasihatini eksik etmedi büyüdüm ben desemde
Yaşım oldu yirmibeş evlenme zamanımda geldi
Melek misali bir insansın benim güzel annem



Bir kız buldum evlenmek için bana uygun
Yaptım evliliği güzel duygu ve nasihatlerle
Ayrıldım baba ocağından kendi evimi kurdum
Melek misali bir insansın benim güzel annem



Kendi yuvamı ayrı kurmuş olsamda yine ben
Annemin gözünde ve kalbinde o eski yavru ben
Zaman geçti çoluk çocuğa karıştım yuvamda ben
Melek misali bir insansın benim güzel annem

Fatih Mehmet Karaca