Buğu buğu yükselir demliğin som niyazı
İsli çaydanlık ile ünsiyet eder gönül
Efsaneyle özdeştir gül misalin çay nazı
Adında gül nakışlı gülden ziyade o gül
Berraktan daha berrak çaya yansır gülüşü
Edasıyla nazıyla gül misal bir gül düşü


Betimleyemez onu hurufatın cümlesi
Gülüşü naz ıtırlı albenisi emsalsiz
Suzinak makamının değişmeyen güftesi
Dudağıyla bardakta bırakır efsane iz
Berrak daha berrak çaya yansır gülüşü
Edasıyla nazıyla gül misal bir gül düşü


Çayın melikesi o çay ikliminin süsü
Kara çaya atıftır siyah kaşı sanki yay
Anlatılır nicedir çay yurdunda öyküsü
Onla hem dem olmanın gayretindir hep ay
Berrak daha berrak çaya yansır gülüşü
Edasıyla nazıyla gül misal bir gül düşü


Desem sırrım faş olur sükut etsem imkansız
Efsaneler yurdunun çay kokulu ecesi
Gülüşünle tavrınla demlikte çayıma sız
Çözülsün acı çayın naz renkli bilmecesi
Berrak daha berrak çaya yansır gülüşü
Edasıyla nazıyla gül misal bir gül düşü


Çaya teşne dudağım yanar tutuşur dem dem
Hasret hikayesini şerh ederim seninle
Sana bazen gül derim bazı zaman nadidem
Avuturum gönlümü gül soylu deseninle
Berrak daha berrak çaya yansır gülüşü
Edasıyla nazıyla gül misal bir gül düşü
Ankara,07.12.2015 İbrahim Kilik