İHTİYAR VE BEN
Yolda bir ihtiyara rastladım,
bir an durakladık o ,benim gözlerimde gençliğini gördü besbelli hafifçe gülümsedi... bense onun gözlerinde ölümü gördüm , başımı önüme eğdim. o yoluna ben yoluma devam ederken , belli etmeden ikimiz de dönüp bakıyorduk birbirimize, ayakları canlanmıştı o ihtiyarin sanki anılara doğru adımını atmıştı benimse, tutulmuştu dizlerim. Nuran KARACA14:40 26.11.2015 |
Yorgun ihtiyarı anlamak... empati yaparak anlamak... alınındaki çizgileri ve kırlaşmış saçlarını gördüğümüzde, geçmişinin ne kadar da çetin geçtiğini hatırlatır bizlere. O an, sanki ihtiyarlayan biz oluruz. Kendimizi görürüz o ihtiyarda. Dizlerimiz bükülür, yoruluruz. Takat kalmaz bizde.
Bir araştırma yapılmış.. İnsanda eskimeyen ve canlılığını yıllarca sürdürüp o ışıltısını ömür boyu muhafaza eden ve değişmeyen tek organımız GÖZ'müş. İşte bu nedenledir ki, aradan yıllar da geçse, bizlerde derin etkiler bırakan bazı gözleri, hafızamız asla unutamaz. Gözler kalbin aynasıdır derler atalar. Göz ve kalp... iki önemli ve hayati organımız.
Kutluyorum anlamlıydı dizeler.