Ne zaman yazdım hatırlamıyorum...Şiirde bahsi geçen --siz -- yabancı bir kişiye hitap olarak kullanıldı....Çoğulluk yok....

SİZSİNİZ



Söz gümüş elbette, sükût altın da
Cehalet köyünde sarraf sizsiniz.
Fesatlık arayın sözün altında
Gittikçe yükselen tek raf sizsiniz.



Benden uzak ile yürüyün düzden
Riyanız sarkıyor baktığım yüzden.
Aslında bir hece olmaz da sizden
Her cümle başına paraf sizsiniz.



Gıybetle tüketin kardeş etini
Kullanın şeytanın meziyetini.
Geçtiniz feraset vilayetini
Tükeniş noktama araf sizsiniz.



Olur ya yolunuz düşer amana
Şimdilik tozları katın dumana.
Kelamınız olmaz haklıdan yana
Haksızdan tarafa taraf sizsiniz.



İnsan ne koyuyor kefen cebine?
Bakmayın kağıdın sulh talebine.
Ne yazık kalemim mürekkebine
Ezelden ebede masraf sizsiniz.



Ne idrak var sizde ne de anlama
Dilin yarasına olmuyor yama.
Dilimden ne sözler döküldü ama
Vallahi en büyük israf sizsiniz.



ELİF KESKİN KARABULUT..../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...