Öztürkçe Yır-2
Korkusuz düşünce acıların gözgüsünde ölümün kanını akıtırım.
Ölümün gölgesiyle aydınlanan odada özkıyımla doğmuş bir yatırım. Sonumu çağıran kurşun gücümdür yarınsızlık sanrımın üzerine yönel. Mutluluktan çocuk doğurmaya benzemez ölümle el sıkış da karşıma gel. Kızıl gölge verip de üzüntünün dikeniyle beni karalayan çağrışım Tinime yığılan iki uçlu duygudurumla öncesizlikle birleşti bil Işıldayan gözyaşımın söylevi acılarıma ülkü,ölüm engel değil Yaşam ölümle yenişti de ölüm yendi .Demirle dövülmüş korkuları mı ? |