CEMÂL-İ HAK
Nur-u veçhinden ay karardı
O ceylan gözlerine şems efsunlandı O inci dişleri semadaki sitare say Beni sahr-ı cihandan ab-ı hayatın kurtardı Münevver olmuş makber maşukun eliyle Maada ölsem de düşünmem artık aşk-ı meadı Ey canu men mahpeykarım gönlünde açan çiçek olayım Ki gelmektedir bad-ı hazan solmaktayım bırakacam artık şu karanlık biladı ’Saad’ der bu’d-i mesafe çoktur şu fani dünyada Cazibe-i faniye kapıldınmı yolun cahimdir haberin ola Cemal-i haktır lutf-i aşk çünkü seni cisr-i cehennem den aşk kurtardı |