Kimse bilmez ki...
ucu bucağı yok denizlerimin
kâh asude bir dinginlikte dinlenir bazen de çılgın bir yürek olup delirir denizlerim martılar kendi gölgeleriyle sevişirler üzerinde avlanmaya balık arıyor sanırlar insanlar halbuki; kendilerini seyrederler sularında denizlerimin balıklar ağlar durur derinlerinde kimse bilmez ki kimse anlayamaz denizimin ıslaklığındaki ateşlerini damla damla, ılık ılık sevdalar kolkola düşer gözpınarlarından bazen çıldırır, dalga dalga uçar gider sularım rüzgar ıslık çalarken enginlerimde ben şarkılar söylerim ben hasretler dillendiririm ben şiir olup çağlarım bembeyaz köpüklerinde kimse bilmez ki kimse anlayamaz denizlerimin sevdalarını damla damla kucaklarım kendimce ılık ılık ıslatırım çakıllarını sahillerimin dalgaların eli yoktur tutmaya sevdiğini dalgaların kolları yoktur kucaklamaya özlemlerini ben köpük köpük koşar gelirim kumsalıma köpük köpük, beyaz beyaz koşarım çakıl taşlarıma duyamazsınız bilemezsiniz hasret yangınlarımı uzaklarda nefes alan bir güzelin ateşine yanarak açarım kollarımı göremez kimse göremez ağlamalarımı içimde ağlayan balıklarımdan başka... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |