BOŞLUKTAN
Gözümü açmaya dermanım yok,
Sende uyumamdan yana bir tavır. Kuşlar kayıp bir yolculuğa çıkmış aniden, Gökler sana yazılır, satır, satır. Bir maziye gizlenmişti aklımda hiç olmayan sana ayırdığım bir boşluk, Tanımadan seni, Takvim yapraklarına yazılmıştı adın, Hiç aklında yokken sanki, Seni düşünemediğim bir boşlukta bırakmıştım kendimi, Beklemek bilmekten daha az sabır isterdi belki, Belki o yüzdendi yılların vurdumduymazlığa olan zafiyeti. Düşünmedim seni hiç, Yoktun aklımda, Saatler takılı kalmadı dönüp her baktığımda, Sabahlar çabuk olurdu, Gözümü bir kapatıp bir açtığımda, Yoktun, Henüz görmediğim denizlerin ufuklarındaydı gözlerin, Bir boşluktun sadece, Düşünmedim seni hiç, Aramadım yokluğunu, Seni düşünmediğim bir boşlukta bırakmıştım kendimi, Aramak çok yersizdi belki, Belki o yüzdendi deliksiz uykularım, Ve tavana yabancı gözlerimin rüyalara aşinalığı, Ama rüyamda görmedim seni, Ya da düşünmedim hiç, Bir ölümün arkasında seni bir daha göremeyecek olmanın kederini. Bir maziye gizlenmişti aklımda hiç olmayan sana ayırdığım bir boşluk, Aynı hikayenin farklı sayfalarına gizlenmişti adımız, Ve seni hiç düşünmemiştim ben, Bir boşluk bırakmıştım düşüncelerimde sana, Kimsenin söz sürmediği, Sen yoktun önce, Ve tavana yabancıydı gözlerim, Rüyalara hep gebe. Şimdi gözümü kapatmaya dermanım yok, Ve sende beni düşünmekten yana çaresiz bir tavır... |