Kayıpay gülmüyor yıldızlar parlaklığını yitirmiş sisin, dumanın içinde boğuk sokak lambaları ve kaldırımlar ne kadar uzak ne kadar soğuk hiç farkında değilim şehrin dışına çıktığımın bütün cesaretimi toplayıp karanlığın ortasına ortasına yürüdüm korkularımı yenmiştim çünkü karanlık hariç gidecek yerim de yok üstelik geriye dönmeye cesaretim de anlaşılan yine kayboldum ve o tarifsiz ürperti içimdeki çocuğu uyandırdı... Arap Kurt |