USTAYandı bir kerecik elin narına Umudu kalmadı artık yarına Hiç bir iş yapmadı kendi kârına Onu hep hayırsız bilme be usta Yıllar boşa geçti ömrü bitirdi Hayalleri birer, birer yitirdi Aklını başına ancak getirdi Bir daha akılını çelme be usta Gezdi senelerce hep ilden ile Emeği savurdu bin kere yele Yetmedi mi bunca çektiği çile Artık hiç üstüne gelme be usta Hep rahat yaşasın derdi olmasın Arayanlar onu asla bulmasın Rahatsız edecek kimse kalmasın Onu bu hayattan silme be usta Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öğretmen - Giresun 03 Aralık 2015 |