Sevilmeden sevmekten daha feci bir şey yoktur. TURGENYEV
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Dedelerimiz ölmedi Çanakkale’de
süleymanaydoğdu
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 1989 okunma
Dedelerimiz ölmedi Çanakkale’de
Dedelerimiz ölmedi Çanakkale’de
Çocuklarımız öldü henüz on beşlerinde Zaman durdu kanın dökülünce yere Binlerce zaman durdu aynı an içinde Dedeler gitti, babalar oğullar gitti Kırk beş kiloydu aranan, kağıtta yaş bitti Üç nesil kırıldı Çanakkale, Gelibolu’da Kırıldılar kutsalları düşmesin diye ayaklar altına Secdeye kapandılar ateş yağarken göklerden Dualarına “amin” sesi geliyordu şehitlerden Açtı bedenleri her şeyden çok şehadete Hayatta kalmanın hüznü çöküyordu geceyle Garbın vahşetinden dünya kızardı Denizler, dağ taş toprak utandı |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Dedelerimiz ölmedi Çanakkale’de şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Dedelerimiz ölmedi Çanakkale’de şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
EDEBİYATÇI60
15 Mart 2008 Cumartesi 23:52:18
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 15.3.2008 23:49:51
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1989
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Çocuklarımız öldü henüz on beşlerinde
Zaman durdu kanın dökülünce yere
Binlerce zaman durdu aynı an içinde
Dedeler gitti, babalar oğullar gitti
Kırk beş kiloydu aranan, kâğıtta yaş bitti
Üç nesil kırıldı Çanakkale, Gelibolu’da
Kırıldılar kutsalları düşmesin diye ayaklar altına
Secdeye kapandılar ateş yağarken göklerden
Dualarına “âmin” sesi geliyordu şehitlerden
Açtı bedenleri her şeyden çok şahadete
Hayatta kalmanın hüznü çöküyordu geceyle
Garbın vahşetinden dünya kızardı
Denizler, dağ taş toprak utandı
NE MUTLU Kİ SİZE ÇANAKKALE GİBİ BİR DESTANI KONU ETMİŞSİNİZ ŞİİRİNİZE...
RUHLARI ŞÂD OLSUN...
TEBRİKLER...