ÂZİN-İ ÂZİMToplayıp Çok parçalı partal benliğimi Dirhem dirhem sana Böl/üşürüm Çıkarma beni Ellerimin eriyiğiyle Fuvarlarını sıvadığım tâmularından Sarsa da bedenimi nâr-ı vuslat Hârladığın yalnızlığımla Gör/üşürüm Saçakları gagalanmış Bir veranda altına sığdır Saçlarımda kova kova biriktirdiğim kokusunu yagmurun Serzeniş yok Şekvâ yok Neden demeden Niçin’ini bilmeden Çalı fırçalarıyla Sapı kırık bir faraşaya süpürüp ıslaklığımı Basamakları eksik Ahşap bir merdiven altına Büz/üşürüm Çağ açıp çağ kapatan Lirik bir devrimin iniltileri sızar cinas cinas Serçelerinin eti sapantaşına yapışmış Dudağımın avlağından Cezası ağırlaştırılmış müebbed Yasadışı bir sloganla taşın Gözlerimin iri’sine Afişe edilmiş Devâsa pankartlarla çığlık çığlık İhtâr yok İhbâr yok İnkâr yok İt köpek uykudayken Koynuma alıp münkir yar(a)larını Ve Sarıp tenime mürâi kâzip kanamalarını Neticesiz âkim bir heyûlânın Sicim urgan dolandığın esmer boynundan Cehennemi utandıran bir hicâbsızlıkla Öp/üşürüm Bir itimlik can hâlidir Nefesimle olan alış verişim Ne ten kâbûllenir üvey(ik)liğini bedenimin Ne ki bu kaltaban beden tenime öz Duvarlarda tekmeleyip gölgemi Kırıp kaburgayı omurgayı Döv /üşürüm Dilimde edepsiz nesepsiz ipsiz Sokak peydâhı onlarca gayr-ı meşrû kelime Sırçasız sûretli aynalarımın karşısına geçip Söv/üşürüm Kaderim belleyip Alnının çizgilerine Ömrümü defnettiğim Sevdâm Koma beni Dünya denenen Bu zifirî Bu kuzgunî Bu Câhimî gurbet yerde Âbidi kılınçtan geçirilmiş Virâne bir mâbedim şimdilerde Yokluğuna kalem kıran bu ömür fazla bana Tabutu taşlanmış Kabrinin yerini şaşırmış günâhkâr bir ölüye Dön/üşürüm |
tebriklerim çok ça sevgili Zehra