Bir yaralıdan bir başka yaralıya yazılmıştır. Tuz görülmüştür, kan koklanmıştır, kalp kırılmıştır. Sükûn bir keder sahibinden, kederi hediye edene, serzeniştir.

Sigaranın dumanına takılmışsam
Ben böyle
Teselliden geçmişsem
Geçmişsem bahardan
Sabaha varmıyorsa gece
Alışmışsa ellerim soğuğa
Taşa geçiyorsa hükmüm
Yakışmıyorsa yüzüme
Bir anlık tebessüm
Neye yarar...

Gayri bir cesetten hallice
Nefes ve boş bir heves
İse mülküm
İnceden küllenmişse yüreğim
Derdime tutunmuşsam
Vurulmuşsa ümitlerimin kellesi
Darağacım olmuşsan
Zamandan kaçırmışsam
Dağ yıkan gayretimi
Neye yarar...

İyi bilirdik deme
Bilme! Ne iyi ne kötü
Yırt! Parçala! Zihnini
Yüreğine pranga vur!
Öldür geçmişe bulanmış
Bu vicdansız niyetini
Hiçinci tekil şahsınım artık
Kabullen pişmanlığının diyetini
Bu yokluk çölünde
Sel olsa gözyaşın
Neye yarar...

Kucağındaki masumdan
Koynundaki garibe
Yatağındaki soğuktan
Gönlündeki aleve
Toprağındaki gülden
Ruhundaki dikene
Cennetin dibinden
Cehennemin üstüne
Baştan ayağa
Tırnaktan ete
Kırdığın kalbin sahibi
Sahibine iletti hesabı

Karşımda tövbeye dursan
Neye yarar...

-ketum