Kederlenip yas tutarken teselli ver durma dargın
Kulun kölen oldu kalbim bu can senin sende güldüm
Kader deyip kaçma benden tebessümün bende vurgun
Kulun kölen oldu kalbim bu can senin sende soldum

Zehir akar tatlı dilden ne oldu pek kin güdersin
Yaram kabuk bağlamış dün neyinle feryat edersin
Bu gün benim yandığım gün sonunda hasret gidersin
Kulun kölen oldu kalbim bu can senin sende buldum

Yolunda kurban mı olsam gelir deyip gül mü döksem
Görür müsün ayla yüzlüm gözüm süzüp nazla baksam
Şu gördüğüm buz dağından pınar olup tende aksam
Kulun kölen oldu kalbim bu can senin sende doldum

Suyum aşım ekmeğimdin dilenciyim dardayım ben
Filizlenen yaprağımdın susuz kodun hardayım ben
Hayat veren toprağımdın bıraktığın yerdeyim ben
Kulun kölen oldu kalbim bu can senin sende kuldum

Geçen hazan mevsiminden düşen benim günlerimdir
Gönül ne der bilmiyorsun şaşan benim dünlerimdir
Yarınlarım yok ki heyhat koşan benim anlarımdır
Kulun kölen oldu kalbim bu can senin sende kaldım

me fâ i lün fâ i lâ tün me fâ i lün fâ i lâ tün

SEVDA AYTAN 01/11/2015