Öpüşürken Güneş Ay
Ter bastı yüreğimi yine ıslanır müjgan
Sevdam aşikar benim saklamayı bilmem ben Bülbülüm zara düştüm gül kopunca dalından Uzatıp ellerimi koklamayı bilmem ben Gecede sona erer ağarınca tan yeri Son noktayı koy hele koy ki şimdi tam yeri Kazıp da mezarını yatsan da diri diri Bir fatiha gönderip yoklamayı bilmem ben Yüreğimden silindin yok şimdi kare kare Bir türkü tutturmuşum içerim pare pare Zemheri ayazında cemre düşer mi yere Ya sabır diyerekten beklemeyi bilmem ben Kızıl tanın altında öpüşürken güneş ay Zeybek oynar yıldızlar Şarkı söylerler hey hey Seyre dalardım onu bir siğaram bir de çay Namerde uşak olup keklemeyi bilmem ben Kul Garib’im bak yine şafak sökmeye hazır Elimdeki kalemim sanma ismini kazır Selam gönderir diye dursan da hazır nazır Yüreğimden kopanı eklemeyi bilmem ben Emine Çerçi |