Bu akşam öğrendim senin yaşamadığını.
Neden gelmediğini şimdi anladım.
Gündüz yazmıştım bilmeden,
Yüreğim senin evindi.
Sen, ölümü seçtin diye...
Akşama hazırlıkmış bu soru.
Daldım gittim maziye.
Bunca yıl neden çıkmadı sesin?
Gidipte dönmediğinde,
benimde kesilmişti nefesim...
Yıllar sonra?
Şimdi anlıyorum yaktığım ateşte,
neden yanmadığını yüzüklerin!!
Şimdi anlıyorum parmağıma neden taktığımı!
Suda gördüğüm gülen yansımanı.
Yolda yürürken yalnız olmadığımı.
Rüyalarımı,
bayramlarda ansızın belirişini karşımda.
öpüşünü alnımdan.
Neden eşimin baba,abi kardeş gibi olduğunu,
bana...
Niye koyamadığımı senin yerine hiç kimseyi.
Bir kere sever diyerek bir kadının,
yürekten istemesini ölmeyi!
Her şeyi şimdi anlıyorum.
Yemin ediyorum.
Yakın gelmem yanına.
Hissediyorum.
Nigâr Güler.
26.11.2015.