Tutun Ellerimden
Tutun ellerimden sevdiklerim
Gözlerim gecenin karanlığına çöküyor Kitleniyor gözlerim tavana , Günden güne eriyorum Tan vakti ağarıyor Zaman can çekişiyordu İçimde ne bir umut ne bir yaşama sevinci Buz kesmiş elim ayağım Hoyrat gecelerde buldum kendimi Seni düşlüyor gözlerim Çok uzaklardan izliyorum mazimizi Yağmalanmış hayatımız Acıdan ağlar örüyor sırlarım İyi değilim bu aralar Derinlerde acılarım var direnemediğim Burnuma toprak kokusu geliyor Kokusu siniyor üzerime gün geçtikçe Ölüm ensemde Tutun ellerimden sevdiklerim Soğuk camlar arkasında bekliyorum Umutlarıma kara bir tül çekiyorum Biliyorum ölüm ensemde TUTUN ELLERİMDENDEN SEVDİKLERİM... |