ÝLÝM ÖÐRENMEKÝlim Ne güzel adýn var senin Ne güzel bilgiler toplanýr sende Birde öðreten olursa Neler öðrenmez insan Bir öðretmenin olur Önce kalem tutmayý öðretir Yazmayý öðrenir insan Sonra okumayý Neler neler okursun Neleri öðrenirsin Öðrendikçe mutlu olursun Tabi ki öðretmeninde mutludur Mevsimleri öðrenirsin Ýlkbaharýn güzelliðini yeþil elbisesi ile Gülen yüzü vardýr her yer Çiçek açmýþtýr rengarenk Ardýndan yaz gelir sýsacýktýr Öyle ýsýtýr ki insaný Bolluktur bereketlidir Son bahar hüzündür biraz Sararýp dökülür yapraklar Rüzgar serin eser Ýlk yaðmurlar baþlar Buluþur toprakla mis gibi kokar Olsundu yinede güzeldir Ya kýþ kýþa ne demeli Yaðmur kar ondadýr Beyaza boyar her yeri Bacalardan çýkar dumanlar Soba baþýnda oturmak sa öyle güzeldir ki Yanar çýtýr çýtýr odunlar Kýþta böyle sevilir iþte Sonra daha neler öðretir kitaplar Dostluðu barýþý anlatýr Ah herkes okusa yazsa Olur mu düþmanlýk Olur mu bu savaþlar Barýþ önce gelir Ýþte dostlarým Ýlim güzelde onu bilen yok Yok ne yazýk ki Ýþte cehalet iþte cahillik Bakýn ne hale geldi bütün dünya Kim güçlüyse eziyor zayýfý Büyük devletler para kazanmak uðruna Habire silah üretip satýyor Kýrdýrýyor milleti Hiç bitmiyor harpler Yakýp yýkýp viran ediyor yerleri Ne zamana kadar zavallý insanlar Yersiz yurtsuz aç periþan Çile dolu günleri Çile dolu çile Ayþe Karan |
Kutlarým yazan kalemi
Yüreðinin sesi daim olsun