Altı
Yıllar geçmiş üzerimden ,
İzini tutamadığım gözlerimde , Ferinin kaybolduğunu anlamak... Acımı körüklerken , Uykumdan ediyor... Bu sana duymayacağın yüzüncü mektubum... Bilmelisin ki , Seni kaybederken , Önce kendimi... Sonra , Benim sandığım , Aklımı , Kalbimi ve düşlerimi kaybettim. Çıkıp sokağa tekrar , Üstüne basılmamış olması canhavliyle koşarken ... Gözyaşlarımı bile... Altı Cemre Gültekin |