Zaman
Benim de vardı duygularım
Dedi, düşünceli adam Yağmurlu bir İstanbul sabahında Usulca beklerken garda Bindiğinde otobüsüne Hissediyordu bir kargaşa Belki biraz midesinin üzerinde Büyük bir bulantıydı her şey Büyük düşünceleri vardı Hüzün okyanusuna doğru ilerlerken Ve görebiliyordu Sevdiği kadını Yanından gittiğinde Arkada bıraktığında Zaman, savaşı başlatıyordu Ve yine kaybediyordu düşünceli adam “Öfke” ile hey şeyini. |