" DOLUNAY "
Karanlığın bile kendinden korktuğu vakitlerde geldin hep aklıma.
Ve ben bıraktığın gibi değilim artık ; korkuyorum ! Fakat yinede bekliyorum sessizce karanlıkta ; Doğmaz biliyorum senle batan Güneş’im Ama olsun Dolunay’ ında yeter bana... |