Gittiğinden beridir…
Gittiğinden beridir bu rüzgarın
Eşlik etmek derdi derdime. Savrulur çölün en ıssız yerinin un ufak çılgınlığı Yüreğimdeki. Sensizim, yalnızlığımsızım. Güllerin rengini anlatırdık gökyüzündeki Gözlerimizi kapatıp tahminlerimizi… Takılmış aklın sarıda Yineledin, ben omzumun senin tenindeki aksiydim. Yanında yalnızlığımlaydım. Ateş böceklerine sordum gözlerini Görmeden parlaklıklarını benzettim Parlak gözlerine: “Nerde o, ay ışığında bulduğum Gün batımındaki yetimliğimin, Nedeni derdini kederini sararmış güllere Anlatan,rüzgarı bana eş eden? ” Sapkın gözler etrafımda, hani Gitmek isteyip de kalmanın üzüntüsüyle Bitkinliğimin habercisi, üzerime yerleşmiş Meğer öyle bendemişsin ki gitmediler Bir türlü üzerimden. Senli yalnızlığımı hayal etmek Bir camın ardından görmeye çalışmak olsa da Kendimi, yenileyeceğim sahibi olduğum, Çeliklere buladığım, bir tüyün bile cesaretsiz Çekingen çekildiği,sırlı,sabırlı,sorgulu sevgimi. Sami Arlan.. |
Tat verici şiir.
Beğeniyle okudum.
Kutlarım...
..................... Saygı ve selamlarımla...