Akar ya ışıltı, duygu seline karışır
Bir zaman kuşu; aşka, dile tanıklık eder
Hadi şiirini dök, sözcük suskuda üşür
Paylaş mürekkebini, dostluk kilimleri ser
Dikenler arasından barışa açsın güller.

Maviliğin kalemi; yokluğa devrim çizdi
Ey, Gün Çiçeği; tutku baharı sana yazdı
Kırarak zincirleri, kör düğümleri çözdü
Bir yağmur bulutu akarak toprağı ezdi
Çat çat uyansın tohum, gönensin sürgün allar.

Güneşin çığlığı ki; sessizliğin sesinde
Umutları dokurken, yenilik hevesinde
Değişim denen kılıç, üzünç arifesinde
Birliğe tuzak kurar, dostluğun ensesinde.
Sevda sağanağında insanca aksın seller.

Hadi şiirini dök, sözcük suskuda üşür
Çoğalan imgede; sevgi çiçekleri büyür.
Ten fizik, kimya duygu; felsefeyle sevişir
Dizem, imgem, sözcüğüm karanlıkla dövüşür
As gizeme güneşi, başağa dursun diller.

GÜLŞEN ŞENDERİN