Oysa hiç konuşmadık seninle
Kuru merhabalarımız olurdu sadece
Gözlerinde mısralar saklıydı sabahın erken saatlerinde
Bense geceye saklardım şairliğimi
Bütün bir geceyi seni düşünmekle geçiyordu saniyeler
Korkak ve cesaretsiz dar zamanlarda
Gel-gitler arasında yaşamaktı seni
Söylemek istediklerim söyleyemediklerime dönüşürdü o zamanlar
Unutmak istesemde unutamıyordum seni
Bir mezar olmaya müsait değildi kalbim
Kırgın ve dargındım aynı gökyüzü altında paylaşılan zamanın hızla akıp gitmesine
Oysa hiç konuşmadık seninle
Acının rengi yoktu karanlık bir gece oluyordum sadece
Yanımda geçenleri sana çok benzeterek yürümekti sokaklarda
Bütün bedenim suskunluk içinde seni haykırıyordu
Konuşan ben değildim
Sana herşeyi anlatan gözlerimdi
Saf korkak ve cesaretsizdi duygularım
Ben hiç konuşamadım seninle